Meneer T.* leeft in een park. We volgen hem al sinds 2021. Zijn tentenkamp, in het midden van een klein bosje, heeft hij omgebouwd tot een echte verdedigingspost. Takken en stukken hout beschermen hem en zijn kamp tegen indringers.
Zijn rechten terugkrijgen
Ondanks zijn Poolse nationaliteit, is hij geboren en getogen in België. Zijn leefloon ontvangt hij al sinds 2001 niet meer. Voor ons is zijn geval bijzonder: hij is een patiënt “zonder papieren”, maar met grote problemen. We geven hem die stempel niet vanwege zijn nationaliteit, maar omdat hij zijn aanwezigheid op Belgische bodem niet kan bewijzen en daardoor geen rechten heeft. Een absurde situatie. En dat terwijl hij nooit een voet in Polen heeft gezet.
Wat volgt is een lange administratieve strijd die uiteindelijk uitmondt in het verkrijgen van zijn leefloon dat hij tot juni 2025 zal ontvangen. Ook al bestaat de kans dat dit na die datum niet wordt verlengd, besluiten we hem, als team, een woning aan te bieden. We nemen dus het risico dat hij na juni 2025 zijn huishuur niet langer zal kunnen betalen.
De dag van het vertrek
Januari 2025: meneer T. verhuist naar een appartement. We halen hem die dag op aan zijn geïmproviseerde tentenkamp en geven hem even tijd om afscheid te nemen. Dat doet hij op zijn eigen, zeer uitgesproken, manier.
Wat volgt zijn momenten van pure existentiële angst. Meneer T. panikeert bij de gedachte aan een heel nieuw leven. Maar hij laat de moed niet zakken. Hij pakt drie grote zakken. Dat zijn alle spullen die hij, na tientallen jaren op straat leven, nog bezit.
Thuis komen
Zijn eerste reactie bij aankomst in zijn nieuwe woning is een diep gevoel van onwaardigheid: "Ik verdien dit niet, een garage was voldoende geweest."
Vandaag is hij ingeschreven bij een wijkgezondheidscentrum en verzorgt hij zijn woning voorbeeldig. Hij is waarschijnlijk de meest nette en ordelijke patiënt die we opvolgen: geen enkel vuiltje op de grond, geen enkele vuile mok in de gootsteen.
Meneer T. is al zijn aanknopingspunten kwijt, waardoor de aanvaarding van een eigen woning moeilijk blijft. Maar we koesteren hoop. Om zeker te zijn dat hij de huurwaarborg en huur kon betalen, heeft hij al zijn gespaarde geld in cash bewaard. Laat dat een bewijs zijn van zijn extreme nauwgezetheid en betrouwbaarheid.
We wensen meneer T. het allerbeste voor de toekomst. Dat en tonnen zachte wafels, chocolade en rijstpap. Zijn favoriete guilty pleasures.
Nicolas, verpleger in Luik
Wees een motor voor verandering
--
(*) We stellen alles in het werk om het privéleven van onze patiënten en ons beroepsgeheim te respecteren. Maar we willen toch laten zien hoe ze moeten overleven en hoe we samen aan hun herintegratie werken. Daarom verwijderen of veranderen we opzettelijk namen van plaatsen en personen - en geven we belevenissen een andere context. Tussen de foto’s en de verhalen bestaat geen enkele directe band.