Deze week hebben we aan “teamwisseling” gedaan. Dit komt hierop neer dat ik, die normaal actief ben in het werk op straat, me heb ingewerkt in de afdeling “huisvesting”. Je wordt erdoor een ervaring rijker, ziet nieuwe perspectieven en hoe patiënten zich ontwikkelen - en je maakt kennis met andere collega’s.
Maandagmiddag hebben we een bezoek gebracht aan meneer H.* Na hem zo lang in zijn leven op straat te hebben gekend, gaf het me een enorm plezier te zien hoe
goed hij zich in zijn woonst had ingericht. Hij was heel blij met onze visite waarbij we zijn grote vooruitgang sedert onze laatste ontmoeting hebben kunnen bespreken.
Dat was bij zijn eerste bezoek aan wat nu zijn “thuis” is geworden.
Natuurlijk gaan sommige dingen beter dan andere. En daar ligt precies het grote belang van onze begeleiding. Want de werkelijkheid is er één van ups en downs die hij,
met al zijn verlangens en angsten, de baas moet kunnen worden.
Concreet gesproken is het ons deze keer gelukt belangrijke afspraken met meneer H te maken. Hij wilde zijn behandeling die hij als benauwend ervoer, absoluut stopzetten.
Dankzij ons gesprek hebben we samen een nieuw doel kunnen formuleren waardoor hij zijn medische behandeling correct kan blijven volgen. Overigens hebben we
een aardige psychiater op het oog waarmee hij een goed contact zou kunnen leggen.
Hij heeft ons zijn vertrouwen gegeven en ons dat laten merken!
Zo blijven wij vooruitgang boeken - en blijven ons daarvoor inzetten!
(*) We stellen alles in het werk om de privacy van onze patiënten te beschermen en ons beroepsgeheim te respecteren. Toch willen we getuigen hoe onze patiënten moeten overleven en hoe we samen aan hun re-integratie werken. Daarom zijn namen van personen en plaatsen weggelaten of veranderd en reële situaties in een andere context geplaatst. Er is geen rechtstreeks verband tussen de mensen op de foto’s en het hier bovenstaande verhaal.
© P_Zangl & © photos P-Y Jortay - Infirmiers de rue 2020