Op 10 oktober wordt wereldwijd stilgestaan bij het recht op huisvesting tijdens de Werelddag tegen Dakloosheid. Toch blijft dit fundamentele recht voor duizenden Belgen onbereikbaar. Elk individu zonder woning of met een ontoereikende huisvesting legt een pijnlijk gebrek in het huidige beleid bloot. Dakloosheid is geen fataliteit, maar het directe gevolg van de keuzes die we als samenleving maken.
Meneer X., 50 jaar, verwoordt de schrijnende realiteit treffend: "Het is beschamend dat we in 2024 nog steeds worstelen om fatsoenlijke huisvesting en voedsel te vinden. Ik wens dat onze ministers begrijpen hoe moeilijk het is voor mensen om aan een geschikte woning te komen. Of je nu steun krijgt van het OCMW, werkloos bent, een handicap hebt, op invaliditeitspensioen leeft, bejaard bent, werkt of zelfstandig bent – we zijn allemaal gelijk en we hebben allemaal recht op een dak boven ons hoofd."
Het verhaal van meneer X. is slechts een van de vele getuigenissen in het recent gepubliceerde Livret Noir du Mal-Logement (Zwartboek Huisvesting), een boek samengesteld door een samenwerkingsverband van Luikse organisaties. Het schetst een grimmig beeld van de dagelijkse strijd tegen kou, discriminatie en de soms harde onverschilligheid van de maatschappij. Toch zijn er ook verhalen van veerkracht. De boodschap is duidelijk: er zijn oplossingen. Wat nodig is? Meer toegankelijke sociale woningen, striktere huurregulering en een beleid dat mensen beschermt in plaats van winst nastreeft.
Le Livret Noir du Mal-Logement
Komende zondag, tijdens de gemeenteraadsverkiezingen, hebben we de kans om het beleid te veranderen. Het einde van dakloosheid is een politieke keuze. Door te stemmen kunnen we politici steunen die echte, blijvende oplossingen willen bieden: wetten tegen huisjesmelkers, meer sociale woningen en meer steun voor de meest kwetsbaren.
Elke stem telt, op elk bestuursniveau. Stem voor een solidaire stad, een stad waar iedereen een thuis heeft. 10 oktober herinnert ons eraan hoe urgent dit probleem is, maar deze zondag kan het keerpunt zijn naar een samenleving waarin het recht op wonen voor iedereen een realiteit wordt.